मी एक बदक पक्षी आहे आणि माझे आत्मचरित्र तुमच्यासमोर मांडताना मला खूप आनंद होत आहे. माझे नाव चिंटू आहे आणि मी एक साधा बदक आहे ज्याला तुम्हाला माझ्या आयुष्याबद्दल सांगायचे आहे.
माझा जन्म एका शांत, लहान तलावाच्या काठी झाला होता. माझं कुटुंब म्हणजे आई, वडील, आणि माझे लहान भाऊ आणि बहिणी होते. आम्ही सगळे मिळून त्या तलावाच्या पाण्यात मस्त मजा करत होतो. माझे वडील खूप आनंदी आणि संतुलित स्वभावाचे होते. त्यांनी आम्हाला बरेच काही शिकण्याची संधी दिली आणि जीवनात समतोल राखण्याचे महत्त्व शिकवले.
माझ्या लहानपणीच्या आठवणी खूप गोड आहेत. लहानपणापासूनच आमचा ग्रुप झाला होता. मी आणि माझे भाऊ बहिणी खूप मजा करायचो, आम्हाला पाण्यात पोहण्याची आणि डुबकी मारण्याची खूप आवड होती. आम्ही खूप आनंदी आणि प्रेमळ कुटुंबात वाढलो.
जसजसा मी मोठा झालो तसतशी माझ्या जबाबदाऱ्या वाढत गेल्या. माझ्या वडिलांनी मला उडण्याची कला शिकवली आणि मी लवकरच त्यात प्रभुत्व प्राप्त केले. आकाशात उडणे ही माझ्यासाठी केवळ एक नैसर्गिक क्रियाच नाही तर एक प्रिय गोष्ट बनली होती. मी माझ्या पंखांनी उडण्याचा खूप आनंद घेऊ लागलो.
एके दिवशी, मी आकाशात झेप घेत असताना, एक शिकारी मला पाहत होता. तो हळूहळू जवळ आला आणि अचानक मला पकडले. मी खूप घाबरलो आणि सुटण्याचा प्रयत्न केला, पण त्याने मला त्याच्या जाळ्यात अडकवले. माझ्या ओरडण्याने त्याला काही फरक पडला नाही. या परिस्थितीत अडकल्यामुळे माझे मन खूप दुखावले.
काही वेळाने, माझे वडील माझ्या मदतीला आले, त्यांनी शिकारीशी सामना करून मला वाचवले. मला खूप आनंद झाला आणि माझ्या वडिलांनी मला मदत करण्यासाठी ही जोखीम पत्करली याचा मला आशीर्वाद मिळाला. त्यांनी मला सांगितले की जीवनात नेहमीच संघर्ष असतो, पण आपण कधीही हार मानू नये.
या घटनेनंतर माझ्या आयुष्यात एक नवीन गोष्टी समजायला मिळाल्या. मी माझे आवडते तलाव सोडले आणि मोठ्या समुद्राच्या शोधात उडू लागलो. मी बरेच नवीन मित्र बनवले, अनोळखी देशांचा अनुभव घेतला आणि माझ्या सीमा बाहेर गेलो.
आज मी एक स्वतंत्र स्वतः निर्णय घेणारा स्वतः काम करणारा बदक पक्षी आहे. माझ्या प्रवासाने मला खूप काही शिकवले आहे आणि मी ते शिकलो आहे की आयुष्यात कधीही भीती बाळगायची नाही संघर्ष करायचा. मी अजूनही आकाशात झेप घेतो, खलाशांसह आनंदाने खेळतो आणि माझा आनंद घेतो.